Na een hele lange tijd wachten, was het gisteren dan eindelijk zover. De film Gooische Vrouwen ging gisteravond in voorpremière. In verschillende bioscoop kon je gisteren, dezelfde dag als de première in het DeLaMar theater, kijken naar de film Gooische Vrouwen.

Ik ben gisteren naar de voorpremière in The Movies bioscoop in Amsterdam geweest om de verfilming van de serie Gooische Vrouwen te bekijken. Ik heb alle vijf de seizoenen trouw gevolgd op tv en na een lange stilte rondom de Gooische vrouwen heb ik gisteren de film gezien. Helaas als echte afsluiter, want er komt geen vervolg meer op de film.

Cheryl en Martin zijn in tegenstelling tot hoe de serie eindigde, niet weggegaan uit het Gooi. Ze wonen nog steeds in het Gooi samen met hun zoontje en tante Cor die zich overal mee bemoeit. De zangcarrière van Martin gaat de goede kant op, we zien hem in de film zelfs in een volle Arena. Maar Martin veranderd niet, ook nu heeft hij weer moeite trouw te zijn aan Cheryl.

Anouk is ook in de film nog een vrijgezelle moeder die wel van een avonduurtje houdt. Haar dochter Vlinder vindt haar een slet en pikt dit niet langer, ze vertrekt om bij haar vader te gaan wonen. Vriendin Claire klampt zich vast aan haar kleinzoon, maar die moet ze loslaten omdat hij met Merel en haar vriend verhuist naar Burkina Faso.

Ik vind zelf dat buitenbeentje Roelien altijd weer voor grappige momenten zorgt, ook in de film laat ze zich van haar maffe kant zien. Ze voelt zich verbonden met de natuur, maar niemand kan dit echt begrijpen.

De Gooische vrouwen kampen allemaal met hun persoonlijke problemen en als ook dokter Rossi de vriendinnen niet kan helpen, besluiten ze met zijn allen naar Frankrijk te gaan. In Parijs wordt natuurlijk volop geshopt en ook homovriend Yari is, van top tot teen gehuld in dalmatiër print, van de partij.

Ik vond het een hele leuke film en is zeker een aanrader als je de serie ook op de voet volgde. Gooische Vrouwen is vanaf morgen, 10 maart, in de bioscoop te zien.